ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024 (20:30)
Ερμηνεύουν: Ιωάννα Φόρτη, Τάσος Αποστόλου, Μπάμπης Βελισσάριος, Παναγιώτης Πετράκης
Συμμετέχουν: Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία Δήμου Αθηναίων & Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»
Ο Δήμος Αθηναίων τιμά τα πενήντα χρόνια από την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων να συμπράττουν με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» για μία μοναδική συναυλία -αφιέρωμα στον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου στο ΟΛΥΜΠΙΑ, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας».
Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τέσσερις από τις εμβληματικές «Αρκαδίες» του συνθέτη. Πρόκειται για κομμάτια από μια συλλογή 10 κύκλων τραγουδιών, τα οποία ο Θεοδωράκης δημιούργησε κατά την περίοδο της δικτατορίας, υπό συνθήκες απομόνωσης και καταστολής, σε μια εποχή όπου οι μελωδίες και οι στίχοι του είχαν απαγορευτεί, και ο ίδιος βρέθηκε σε εξορία.
Τον Αύγουστο του 1968, σε μια κορύφωση της πολιτικής καταστολής, ο Μίκης Θεοδωράκης συνελήφθη και, μαζί με την οικογένειά του, οδηγήθηκε στη Ζάτουνα, ένα απομονωμένο ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Εκεί, κάτω από συνεχή παρακολούθηση μιας διμοιρίας χωροφυλάκων, δημιούργησε τις «Αρκαδίες», που καταγράφουν την αγωνία του συνθέτη για την ελευθερία και την πίστη στην ιδέα της δημοκρατίας. «Μια σκέψη και μια πίστη μάς εξουσιάζουν. Το γκρέμισμα της τυραννίας, ο θρίαμβος της ελευθερίας. Και πρώτ’ απ’ όλα ως πνευματικός δημιουργός, επιτελώντας το λαϊκό λειτούργημά μου, συνέθεσα κι εδώ στη Ζάτουνα έξι κύκλους τραγουδιών που τους ονομάζω Αρκαδίες. Αυτά τα τραγούδια, που έγραψα τώρα, όπως εκείνα που έγραψα χθες, εκείνα που θα γράψω αύριο, είναι αφιερωμένα σε σας, δηλαδή σε όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν στον άνθρωπο, πιστεύουν στη ζωή, στο δίκιο, στη δημοκρατία και την ελευθερία και που έχουν τάξει σκοπό της ζωής τους τον αγώνα για την υπεράσπισή τους.», γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης στις 23 Απριλίου 1969 από τη Ζάτουνα της Αρκαδίας, όπου η δικτατορία τον είχε εκτοπίσει ήδη από τις 21 Αυγούστου 1968.
Συγκεκριμένα, στη συναυλία θα παρουσιαστούν:
Η Αρκαδία Ι που αποτελείται από τραγούδια σε στίχους του ιδίου με έντονους συμβολισμούς για την πολιτική κατάσταση της χώρας και τον προσωπικό εγκλεισμό του. Μέσα από τα τραγούδια αυτά, ο Θεοδωράκης εκφράζει την αντίστασή του στην καταπίεση και την αναζήτηση της ελευθερίας.
Η Αρκαδία IV με αποσπάσματα από τις «Ωδές» του Ανδρέα Κάλβου, ποιήματα που υμνούν τον ηρωισμό και την αυτοθυσία. Ο Θεοδωράκης χρησιμοποιεί τη δύναμη των στίχων του Κάλβου ως μια παρότρυνση προς τους Έλληνες να μη χάσουν το θάρρος και την πίστη τους στην ελευθερία.
Η Αρκαδία V, το μελοποιημένο αντιστασιακό ποίημα του Άγγελου Σικελιανού, «Πνευματικό Εμβατήριο». Ένα έργο, ύμνος στον αγώνα και τη θυσία για την ανόρθωση της χώρας μετά τη δοκιμασία της κατοχής.
Η Αρκαδία VIII, βασισμένη στην ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη.
«…χρόνια σχεδίαζα αυτή τη συνεργασία! Τώρα έφτασε η στιγμή αυτή. Παίζω το “Μιλώ” στον καινούριο ενωμοτάρχη. Είναι γεράκος. (…) Πίνει μια τσικουδιά. Ακούει τη μουσική. Μ’ αγκαλιάζει και δίχως να φοβηθεί τους χωροφύλακές του, μου λέει φωναχτά: “Πώς μπορεί να σ’ έχουν εδώ πέρα εσένα που ‘πειράζεις’ τις καρδιές μας;”»
Οι χωρικοί ζητούν από τον Θεοδωράκη να τραγουδά με ανοιχτά τα παράθυρα. Οι νεοφερμένοι χωροφύλακες ακούν τον Χάρη και κλαίνε.
Συντελεστές
Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Τσελίκας
Διδασκαλία χορωδίας: Σταύρος Μπερής
Ερμηνεύουν: Ιωάννα Φόρτη, Τάσος Αποστόλου, Μπάμπης Βελισσάριος, Παναγιώτης Πετράκης
Συμφωνική Ορχήστρα & Χορωδία Δήμου Αθηναίων
Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης»