
Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου | 20:30
Η ορχήστρα Collegium Musicum Αθηνών, το μουσικό σύνολο in residence του Ωδείου Αθηνών, παρουσιάζει μια ξεχωριστή συναυλία την Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας». Το πρόγραμμα περιλαμβάνει έργα των μια ξεχωριστή συναυλία με έργα των Μότσαρτ, Τσαϊκόφσκι και Γιώργου Κουρουπού.
Την ορχήστρα διευθύνει ο Νίκος Αθηναίος, με σολίστ τον διακεκριμένο πιανίσταΤίτο Γουβέλη.
Πρόγραμμα συναυλίας
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ: Συμφωνία αρ. 29 σε λα μείζονα, K.V. 201
Γιώργος Κουρουπός: Κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα
Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι: Σερενάτα για έγχορδα σε ντο μείζονα, έργο 48
Το Collegium Musicum Αθηνών (CMA) ιδρύθηκε τον Μάιο του 2023 από τον μαέστρο και συνθέτη Νίκο Αθηναίο. Αποτελεί ένα σύνολο εγχόρδων που συνδυάζει την εμπειρία καταξιωμένων επαγγελματιών μουσικών με το ταλέντο και τον ενθουσιασμό νέων συναδέλφων, αριστούχων αποφοίτων ελληνικών και διεθνών μουσικών ιδρυμάτων. Έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση το 2023, στο Φεστιβάλ Κύθνου, όπου παρουσίασε τα «Έξι Βρανδεμβούργια Κονσέρτα» του Johann Sebastian Bach. Ακολούθησαν συναυλίες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και στο Ωδείο Αθηνών. Στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» εμφανίζεται για πρώτη φορά, ενώ τον Οκτώβριο του 2025 έχει προσκληθεί να δώσει συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσιάζοντας έργα Ελλήνων συνθετών.
Λίγα λόγια για το πρόγραμμα:
Η Συμφωνία αρ. 29 του Μότσαρτ γράφηκε το 1774 και αποτελεί ένα αριστουργηματικό δείγμα συμφωνικής γραφής, χαρακτηριστικό της μεγαλοφυούς πρώιμης ωριμότητας του – τότε – μόλις 18 ετών συνθέτη. Η λιτή της ενορχήστρωση σε συνδυασμό με την ανάλαφρη μελωδικότητά της αναδίδουν μια κομψότητα που συναντάμε και στα μεταγενέστερα έργα του συνθέτη.
Το Κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα δωματίου, γραμμένο το 2000 και βασισμένο και σε κλασικά πρότυπα φόρμας, χαρακτηρίζεται από πολύ χιούμορ στο πρώτο μέρος, τρυφερό λυρισμό στο δεύτερο και έντονη ρυθμικότητα στο τρίτο. Ο διάλογος μεταξύ πιάνου και ορχήστρας είναι απολαυστικός και απαιτεί από τον σολίστα μεγάλες δεξιοτεχνικές ικανότητες.
O Τσαϊκόφσκι, λάτρης του Μότσαρτ και επηρεασμένος από τον γερμανικό κλασικισμό και ρομαντισμό, γράφει τη Σερενάτα για έγχορδα σε ντο μείζονα, έργο 48 το φθινόπωρο του 1880. Στο πρώτο μέρος, γραμμένο σε «φόρμα σονατίνας», ακολουθεί πράγματι δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα. Το 2ο μέρος είναι ένα ανάλαφρο βαλς, είδος πολύ διαδεδομένο εκείνο τον καιρό στην Ευρώπη. Ωστόσο στο 3ο μέρος ξετυλίγεται μία ρομαντική μελωδία, με σλαβικό χρώμα, ενώ στο 4ο μέρος δεσπόζει ο ρωσικός χαρακτήρας της μουσικής, τόσο στην αρχή με μία μελωδία σαν ρωσικό λαϊκό τραγούδι, όσο και στο συναρπαστικό χορευτικό allegro που ακολουθεί.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ